Μια ιστορία σε σενάριο του Μπομπ Γκρέγκορι και σχέδιο του Καρλ Μπαρκς που δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 1960. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στη Μεγάλη Βιβλιοθήκη Disney #22.
Περίληψη[]
Η Νταίζυ αποφασίζει πως όλοι οι άνδρες είναι άχρηστοι, και ,για να βρεθεί μακριά τους, πάει μια εκδρομή με την Έηπριλ, τη Μαίυ και τη Τζουν.
Υπόθεση[]
Ο Ντόναλντ βρίσκεται στο σπίτι της Νταίζυ και παρακολουθεί έναν αγώνα πυγμαχίας, όταν απορροφημένος από αυτόν, χτυπάει τη Νταίζυ στο πρόσωπο. Αυτή ,για να τραβήξει τη προσοχή του, παριστάνει πως χτυπήθηκε σοβαρά και πέφτει από τον καναπέ, μόνο και μόνο για να αρχίσει ο Ντόναλντ να μετράει ως το δέκα και να τη βγάλει νοκ άουτ. Έξαλλη, η Νταίζυ διώχνει τον αρραβωνιαστικό της με συνοπτικές διαδικασίες, εκφράζοντας το μίσος της προς τους άνδρες, καθώς και την εντύπωση της πως ο κόσμος περιστρέφεται γύρω τους. Αφού καλεί τις φίλες της για υποστήριξη, χωρίς, όμως αποτέλεσμα, αποφασίζει να προσκαλέσει τις ανιψιές της, ώστε να πάνε μαζί σε μια κατασκήνωση, σε ένα μέρος όπου δεν έχει πατήσει κανένας άνδρας.
Το επόμενο πρωί ξεκινάνε χαρούμενες και τραγουδώντας. Σύντομα, όμως αρχίζουν αν παρουσιάζονται τα πρώτα προβλήματα. Το λάστιχό τους σκάει και, αφού η Νταίζυ αποτυχαίνει να το φτιάξει, τα παιδία αποφασίζουν να καλέσουν έναν άνδρα για βοήθεια, εκνευρίζοντάς την. Μετά από αυτό, βγαίνουν εκτός δρόμου, μπαίνοντας σε ένα άλσος, όπου αποφασίζουν να κατασκηνώσουν. Καμία από αυτές όμως δε μπορεί να στήσει τη σκηνή και, μετά από ώρες αποτυχημένων προσπάθειών, τις βρίσκει ένας ακόμη άνδρας. Θυμωμένη, η Νταίζυ, τον ρωτάει αν υπάρχει ένα μέρος οπού δεν έχει πατήσει ποτέ άνδρας και αυτός της δείχνει τη κορυφή ενός απόκρημνου βράχου, οι πλαγιές του οποίου είναι σχεδόν κατακόρυφες.
Η Νταίζυ αποφασίζει να σκαρφαλώσει τον βράχο, αλλά, σύντομα συνειδητοποιεί πως δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρει. Τότε, όμως, ακούγεται ένας ήχος, σαν κροταλίας, ο οποίος τη τρομάζει, κάνοντας τη να κινείται τόσο γρήγορα, που σχεδόν τρέχει πάνω στη πλαγιά, και καταφέρνει να ανεβεί στη κορυφή του λόφου. Έπειτα, τα κορίτσια ανακαλύπτουν πως α παράξενος, εκείνος, ήχος προερχόταν από ένα πετραδάκι μέσα σε ένα παγούρι που είχανε πάρει μαζί τους. Η Νταίζυ, τότε χαλαρώνει, ξέροντας πως είναι σε ένα μέρος όπου δεν έχει πατήσει ποτέ κανένας άνδρας αλλά, επιστρέφει σύντομα στη πραγματικότητα, όταν τα παιδιά της θυμίζουν πως είναι παγιδευμένες εκεί χωρίς νερό, φαγητό ή τρόπο να κατέβουν. Αυτή το συνειδητοποιεί και αρχίζει να φωνάζει βοήθεια, τρομαγμένη.
Γίνονται πολλές προσπάθειες διάσωσης, με διάφορες μεθόδους όπως απλή αναρρίχηση, ανεμόσκαλα, ακόμη και ελικόπτερο, αλλά όλες αποτυχαίνουν εξαιτίας των δυνατών ανέμων που φυσούσαν εκεί. Σε λίγο, όμως, εμφανίζεται ένα αερόπλοιο από το το οποίο κρέμεται ένα γιγάντιο μπαλόνι. Το μπαλόνι αυτό είναι καλυμμένο με κόλλα και, κολλώντας πάνω του, τα κορίτσια καταφέρνουν να φύγουν από το λόφο. Η Νταίζυ είναι αρχικά χαρούμενη, αλλά θυμώνει στο γεγονός πως θα πρέπει να ευχαριστήσει έναν άνδρα για αυτό. Τότε, οι ανιψιές της της λένε πως στη πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνδρες έχουν καλές προθέσεις, απλά ο Ντόναλντ είναι κάπως αφελής.
Η ιστορία τελειώνει με το Ντόναλντ να επισκέπτεται τη Νταίζυ ξανά, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει πως η πολυθρόνα όπου κάθεται είναι καλυμμένη με κόλλα!
Παρασκήνιο[]
Ο Οράτιος Χαλινάρης σχεδιασμένος από τον Καρλ Μπαρκς
Η συγκεκριμένη ιστορία, δίνει την ευκαιρία στον Καρλ Μπαρκς να σχεδιάσει τον Οράτιο Χαλινάρη, έναν χαρακτήρα του σύμπαντος του Μίκυ.