Η ιστορία Αμέτρητα Κατοικίδια είναι μια πολυσέλιδη ιστορία που έγραψαν οι Μέριλ Ντε Μάρις και Καρλ Μπαρκς και σχεδίασε ο δεύτερος, τον Μάιο του 1945, η οποία δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Στην χώρα μας είδαμε για πρώτη φορά στο ΚΟΜΙΞ 13 (Β' Περίοδος).
Περίληψη[]
Τα ανιψάκια φέρνουν στο σπίτι μια μαϊμού που είναι εξαιρετικά έξυπνη όμως ένας επιτήδειος την βάζει να κλέψει μυστικά σχέδια του στρατού…
Υπόθεση[]
Ο Ντόναλντ Ντακ έχει σιχαθεί τα δεκάδες ζώα που έχουν φέρει τα ανίψια του στο σπίτι κι έτσι τα διώχνει όλα κακήν κακώς, επιτρέποντας στα παιδιά να φέρουν πίσω μόνο κάτι τελείως διαφορετικό. Τα παιδιά είναι απαρηγόρητα, όταν περιπλανώμενα στον δρόμο βρίσκουν έναν πλανόδιο με μια μαϊμού στο πλάι του.
Σχεδόν αμέσως ξεχνούν τον θείο τους κι ενδιαφέρονται για το ζώο, του οποίου ο ιδιοκτήτης πάει στρατό κι έτσι τους δίνει να την φυλάξουν. Η μαϊμού είναι εξαιρετικά έξυπνη, καταλαβαίνοντας πλήρως τι θέλει να πει ο ιδιοκτήτης, αλλά σιχαίνεται όταν κάποιος βάζει τα χέρια πίσω από το κεφάλι, πετώντας του οτιδήποτε έχει διαθέσιμο.
Ο Τσίκο καλοπιάνει τον Ντόναλντ!
Οι Χιούη, Λιούη και Ντιούη στέλνουν το κατοικίδιο τους να καλοπιάσει τον θείο τους, φέρνοντας του φαγητό και τις παντόφλες του και βάζοντας μουσική να παίξει. Έτσι, ο Ντόναλντ δέχεται να κρατήσουν τον Τσίκο, την μαϊμού, αρκεί να την ελέγχουν τα παιδιά.
Ο Ντόναλντ όμως βάζει κατά λάθος τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του, με αποτέλεσμα να φάει ένα τενεκεδάκι στο κεφάλι. Τα παιδιά λένε ψέματα πως αυτά το έκαναν και ο θείος του βάζει τον Τσίκο να τους τιμωρήσει, αλλά εκείνος αγνοεί την εντολή.
Ο Ντόναλντ αρχίζει να τον κυνηγάει όμως το κατοικίδιο σπέρνει το χάος στο σπίτι προσπαθώντας να ξεφύγει και διαλύει τον κήπο, οπότε το παπί το διώχνει από το σπίτι αμέσως. Ένας κύριος όμως έχει δει πόσο έξυπνη η μαϊμού και την αγοράζει κοψοχρονιά από τον Ντόναλντ, που θέλει να την ξεφορτωθεί.
Ο σκιώδης τύπος πηγαίνει στην μαϊμού σε ένα εργοστάσιο και της αναθέτει να κλέψει μερικά μυστικά σχέδια, κάτι που το ζώο κάνει άνετα. Κατόπιν όμως πιάνει τον Τσίκο νοσταλγία για τα προηγούμενα αφεντικά του και αποφασίζει να πάει σπίτι τους. Τα παιδιά πετάνε από την χαρά τους και αρχίζουν να φτιάχνουν σαΐτες από τα χαρτιά που έχει φέρει ο Τσίκο, ώσπου τα βλέπει ο Ντόναλντ.
Ο Τσίκο εκνευρίζεται με τα χέρια πίσω από το κεφάλι!
Αμέσως καταλαβαίνει την στρατηγική σημασία τους και πηγαίνει στο εργοστάσιο για να μιλήσει στους υπεύθυνους, λέγοντας στα παιδιά να τα κρύψουν καλά. Αφού φεύγει καταφθάνει το αφεντικό του Τσίκο, που είναι εξαγριωμένο και δένει τα παιδιά σε ένα τραπέζι για να του αποκαλύψουν που έχουν κρύψει τα σχέδια. Βάζει κεριά στα πόδια τους και κάθεται να ξεκουραστεί περιμένοντας τα παιδιά να μιλήσουν.
Ξαπλώνει όμως με τα χέρια πίσω από το κεφάλι του, οπότε ο Τσίκο του εκσφενδονίζει ένα βάζο στο κεφάλι, σώζοντας τα παιδιά. Στο τέλος, η μαϊμού και οι Ντακ γίνονται οι ήρωες της ημέρας, αλλά ο Ντόναλντ κάνει το λάθος να βάλει τα χέρια πίσω από το κεφάλι του, με αποτέλεσμα να δεχτεί μια καρύδα στο κεφάλι, που τον ρίχνει αναίσθητο!
Παρασκήνιο[]
Η ιστορία Αμέτρητα Κατοικίδια αποτελεί μια κατασκοπική περιπέτεια της οποίας το σενάριο δεν έχει επιμεληθεί εξ ολοκλήρου ο Καρλ Μπαρκς. Συγκεκριμένα, ο έμπειρος σεναριογράφος των στριπ που δημοσιεύονταν στον αμερικανικό τύπο Μέριλ Ντε Μάρις είχε ξεκινήσει να γράφει το σενάριο μιας ιστορίας, την οποία όμως παράτησε πριν ολοκληρώσει. Κατόπιν, ο Παπιάνθρωπος έλαβε το σενάριο με την οδηγία να το βελτιώσει και να ολοκληρώσει την ιστορία, οπότε ο Μπαρκς πρόσθεσε δικά του στοιχεία πλοκής και και αστεία, δημιουργώντας την περιπέτεια.
Στο κατασκοπικό αυτό θρίλερ καθίσταται εμφανείς οι αναφορές στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που μαίνονταν εκείνη την περίοδο. Έτσι, ο Ιταλός οργανοπαίχτης πηγαίνει στον στρατό, τα παιδιά κατασκευάζουν σαΐτες που μοιάζουν με βομβαρδιστικά της αεροπορίας και φυσικά τα σχέδια είναι όπλα του αμερικανικού στρατού, εξαιρετικά πολύτιμα.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως αυτή είναι μόλις η τρίτη πολυσέλιδη περιπέτεια που υπογράφει ο Μπαρκς, μετά το Χρυσάφι του Πειράτη και το Το Δαχτυλίδι της Μούμιας, ενώ η ιστορία έχει τρεις σειρές καρέ, αντί για τέσσερις που ήταν το σύνηθες.
Εξώφυλλα[]
