Η ιστορία Οι Εξερευνητές του Αύριο είναι μια πολυσέλιδη ιστορία που έγραψε ο Φραντσέσκο Αρτιμπάνι και σχεδίασε ο Κορράντο Μασταντουόνο, η οποία δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2013. Στην χώρα μας την είδαμε για πρώτη φορά στο ΚΟΜΙΞ 9 (Β΄ Περίοδος).
Περίληψη[]
Ο Μίκυ ταξιδεύει στο παρελθόν για να αποκτήσει τα μυστικά μιας δύναμης που ελέγχει τον χρόνο, όμως ένας εχθρός του είναι ήδη εκεί…
Υπόθεση[]
Ο Μίκυ Μάους λαμβάνει ένα μυστηριώδες δέμα από έναν νεαρό, που δεν έχει ούτε διεύθυνση ούτε γραμματόσημο, αλλά το οποίο προορίζεται για εκείνον. Όταν μένει μόνος το ανοίγει, και μέσα βρίσκει μια εφημερίδα του 1932, με το όνομα του, και μια είδηση κυκλωμένη.
Η είδηση αναφέρεται σε έναν καθηγητή Άντερσεν, που θα έφτανε από την Ευρώπη στην Αμερική, ύστερα από μια περιοδεία, όπου παρουσίασε τα αποτελέσματα των ερευνών του. Πηγαίνει έτσι στους καθηγητές Μάρλιν και Ζάποτεκ, για να μάθει περισσότερα, κι εκείνη τον πληροφορούν πως η εφημερίδα είναι όντως από το παρελθόν.
Ο Μάρλιν εξηγεί ότι ο Άντερσεν ήταν ένας ιδιοφυής φυσικός, του οποίου οι έρευνες στον τομέα της αντί-ύλης έφεραν επανάσταση στην επιστήμη. Για να μάθει όμως περισσότερα για αυτήν την αλλόκοτη υπόθεση θα πρέπει ο ίδιος ο Μίκυ να ταξιδέψει στο παρελθόν, με την χρονομηχανή τους και να συναντήσει τον επιστήμονα.
Ο Μίκυ αναρωτιέται για την αποστολή του...
Αφού εξοπλίζεται με ένα κοντό παντελονάκι, για να ταιριάξει στην εποχή και ένα κασκόλ για το κρύο, καταλήγει στην Νέα Υόρκη του 1932, ώρες πριν φτάσει ο Άντερσεν. Στην πόλη χιλιάδες αναζητούν εργασία, μετά το Κραχ του 1929, αλλά ο Μίκυ δεν μπορεί να κάνει κάτι για να τους βοηθήσει, παρά να περιμένει τον καθηγητή, καθώς δεν μπορεί να διαταράξει την συνέχεια του χρόνου.
Στον σταθμό του τραίνου, ένας άντρας που συστήνεται ως βοηθός του Άντερσεν τον αναγνωρίζει και τον παίρνει μαζί του στα άδυτα υπόγεια του σταθμού. Οι χώροι αυτοί έχουν παραχωρηθεί από την κυβέρνηση στον Άντερσεν, ώστε να διεξάγει με ησυχία την επαναστατική έρευνα του, ενώ τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια, ώστε να σταματήσουν πιθανούς κατάσκοπους.
Εκείνη την ώρα φτάνει και ο ίδιος ο καθηγητής, που εξηγεί στον Μίκυ γιατί και πως τον κάλεσε στο παρελθόν. Συγκεκριμένα, από τα πειράματα του με την αντί-ύλη ανακάλυψε πως όταν αυτή αντιδρά με την κανονική ύλη έχει καταστροφικές συνέπειες, και είναι πολύ επικίνδυνη. Ένα νέο σωματίδιο όμως που ανακάλυψε, το ωμεγατρόνιο, μπορεί να τιθασεύσει αυτή την αλληλεπίδραση, κι έτσι κατάφερε να κατασκευάσει ένα κανόνι, αποτελούμενο από ωμεγατρόνιο, το οποίο περιέχει αντί-ύλη.
Αυτό το όπλο μπορεί να καταστρέψει τα πάντα, μέχρι και την υφή του χωροχρόνου, οπότε μπορεί να ανοίξει παράθυρα στο παρελθόν και το μέλλον και έτσι τον κάλεσαν, με την εφημερίδα. Επειδή όμως το κανόνι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο ο καθηγητής έχει αποφασίσει να το καταστρέψει, αλλά να δώσει στον Μίκυ τα σχέδια για φύλαξη, ώστε όταν η ανθρωπότητα είναι έτοιμη, να ξαναδημιουργηθεί η συσκευή.
Καθώς όμως δεν μπορεί ο Μίκυ να μεταφέρει κάτι στο παρόν, ώστε να μην αλλοιωθεί ο χρόνος, έχει κατασκευάσει μια χρονοκάψουλα, η οποία ανοίγει μόνο με το γενετικό κώδικα του ταξιδιώτη από το μέλλον. Έτσι θα μπορέσει στην εποχή του ο Μίκυ να την ξαναβρεί και να χρησιμοποιήσει τα σχέδια, όταν η ανθρωπότητα θα έχει ωριμάσει.
Η Νέλλυ γνωρίζει τον Μίκυ!
Εκείνη την ώρα όμως ακούγεται μια έκρηξη και τα υπόγεια στα οποία βρίσκονται τυλίγονται στις φλόγες, με αποτέλεσμα να αρχίσει εκτάκτως, από τους στρατιώτες που βρίσκονται εκεί, η εκκένωση του χώρου. Μέσα στον πανικό όμως κάποιος χτυπά τον Μίκυ στο κεφάλι, ρίχνοντας τον στο έδαφος.
Όταν συνέρχεται, το τελευταίο ασανσέρ με τον καθηγητή και τον βοηθό του έχει μόλις φύγει, κι έχει εγκλωβιστεί στον φλεγόμενο χώρο, έτοιμος να ψηθεί. Χάρη όμως στο κασκόλ του καταφέρνει να γραπωθεί από την βάση του ανελκυστήρα και φτάνει στους ανώτερους ορόφους, όπου διασώζεται.
Το ίδιο βράδυ, στο σπίτι του καθηγητή Άντερσεν, ο Μίκυ γνωρίζει την αξιολάτρευτη μικρή κόρη του επιστήμονα, την Νέλλυ, η οποία τον συμπαθεί αμέσως. Ο Άντερσεν του εξηγεί πως χάρη στις ανησυχίες του για το μέλλον της κόρης του σε αυτή την ζοφερή εποχή ανακάλυψε το ωμεγατρόνιο, αλλά ο Μίκυ τον καθησυχάζει, λέγοντας του πως και αυτήν την πρόκληση, όπως τόσες άλλες, η ανθρωπότητα καταφέρνει να την ξεπεράσει.
Ο Μίκυ ελευθερώνει τον αληθινό βοηθό του καθηγητή!
Αργότερα, όταν η Νέλλυ έχει πέσει για ύπνο, μερικοί μυστήριοι άντρες μπαίνουν από τα παράθυρα με φουτουριστικά τζετ πακ και την αρπάζουν, με τον Μίκυ να τους βλέπει. Ακινητοποιεί έτσι έναν από τους άνδρες και αφού χρησιμοποιεί την συσκευή που έχει στην πλάτη του ο κακοποιός, ακολουθά μυστικά τους συναδέλφους του, που έχουν το κοριτσάκι.
Οι απαγωγείς καταλήγουν σε ένα εγκαταλελειμμένο λούνα παρκ, όπου αποκαλύπτεται πως απήγαγαν την κόρη του καθηγητή για να τους δώσει τα σχέδια της συσκευής του, η οποία θα κάνει το συνδικάτο του εγκλήματος πλούσιο. Ο Μίκυ καταφέρνει να ρίξει αναίσθητο τον φρουρό της Νέλλυ και να την ελευθερώσει από το κελί της, αλλά μαζί της βρίσκεται και ένας άντρας που συστήνεται ως ο βοηθός του καθηγητή Άντερσεν.
Ο Μίκυ αντιλαμβάνεται ότι ο άντρας που έχει αποκαλύψει στον υπόκοσμο για το κανόνι ωμεγατρονίων είναι μεταμφιεσμένος ως βοηθός του καθηγητή και είναι αυτός που προκάλεσε την πυρκαγιά στις εγκαταστάσεις, οι οποίες όμως δεν έπαθαν μεγάλη ζημιά. Επιστρέφουν έτσι όλοι μαζί στην πόλη, με ένα υδροπλάνο που κλέβει το ποντίκι, με την Νέλλυ να ζει την περιπέτεια της ζωής της, αλλά ο Μίκυ αμέσως σπεύδει στις εγκαταστάσεις του πατέρα της, για να τον προειδοποιήσει για τον απατεώνα βοηθό του.
Ο βοηθός χάνεται στην πύλη του χωροχρόνου...
Στα εργαστήρια ο βοηθός υπό την απειλή όπλου παρασύρει τον Μίκυ και τον Άντερσεν στην αίθουσα του κανονιού. Πληροφορεί τον Μίκυ πως έχουν ξανασυναντηθεί πολυάριθμες φορές και πάντα καταφέρνει να του χαλάει τα σχέδια. Έβαλε έτσι την φωτιά για να τον ξεφορτωθεί, αλλά αφού απέτυχε, ήρθε η ώρα να μιλήσει το καταστροφικό κανόνι ωμεγατρονίων, του καθηγητή.
Ξεκινάει έτσι να εξαπολύει ριπές με το όπλο, αλλά αστοχεί και ενεργοποιεί την χωροχρονική πύλη, η οποία οδηγεί σε άλλες εποχές. Το ίδιο το κανόνι τότε αρχίζει να βγάζει σπίθες και ο Άντερσεν ομολογεί ότι το σαμποτάρισε, λίγο πριν το μηχάνημα εκραγεί. Ο κακοποιός εκτοξεύεται τότε στην χωροχρονική πύλη, η οποία τον ρουφάει, πριν προλάβει να τον σώσει ο Μίκυ και καταλήγει σε άγνωστες χωροχρονικές συντεταγμένες.
Ο καθηγητής αποφασίζει πως παρά τον επικίνδυνο εισβολέα, πρέπει να συνεχίσουν με το σχέδιο τους, οπότε αποθηκεύει τα σχέδια στην κάψουλα, την οποία με κάποιο τρόπο ο Μίκυ θα ξαναβρεί στον 21ο αιώνα, αφού μόνο αυτός μπορεί να την ανοίξει. Πλέον, το έτος 1962, στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου ο άνδρας που έχει ρουφηχτεί από την δίνη έχει συνέλθει, και παρόλο που δεν έχει ακόμα ανακτήσει τις μνήμες του θυμάται αμυδρά ένα ποντίκι, το οποίο ως ο χειρότερος εχθρός του, το Μαύρο Φάντασμα, έχει αντιμετωπίσει άπειρες φορές.
Στο παρόν, στο Μίκυ Σίτυ ο Μίκυ έχει επισκεφθεί το σπίτι του αγοριού που του έφερε το δέμα, επειδή η γιαγιά του θέλει να τον δει. Η ηλικιωμένη κυρία δεν είναι άλλη από την Νέλλυ, που πολλά χρόνια αργότερα ακόμα θυμάται τον Μίκυ, που γνώρισε όταν ήταν κοριτσάκι. Του παραδίδει την χρονοκάψουλα, που της είχε εμπιστευθεί ο πατέρας της, όταν θα ερχόταν η κατάλληλη στιγμή, όταν δηλαδή έστελνε την εφημερίδα. Στο τέλος, η Νέλλυ δίνει στον Μίκυ και το κασκόλ του, που το είχε αφήσει στο παρελθόν και του διηγείται τις περιπέτειες που έζησε όλα αυτά τα χρόνια!
Παρασκήνιο[]
Η ιστορία Οι Εξερευνητές του Αύριο είναι μια επετειακή ιστορία, που κυκλοφόρησε στο περιοδικό Topolino την 1η Ιανουαρίου του 2013. Είναι επετειακή καθώς σηματοδοτεί τα ογδόντα χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου τεύχους του θρυλικού Ιταλικού περιοδικού Topolino, που είναι η μακροβιότερη έκδοση στον χώρου του ντισνεϋκού κόμικς που συνεχίζει ακόμη την εκδοτική της πορεία. Το πρώτο εκείνο τεύχους είχε κυκλοφορήσει στις 31 Δεκεμβρίου του 1932, την χρονιά στην οποία ταξιδεύει ο Μίκυ στο παρελθόν.
Το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους του περιοδικού Topolino, στο οποίο είναι αφιερωμένη η ιστορία.
Το διάσημο ποντίκι φοράει και πάλι το κοντό παντελονάκι του, χάρη σε ένα εύρημα του σεναριογράφου Φραντσέσκο Αρτιμπάνι και ζει μια από τις περιπέτειες που τον καθιέρωσαν ως το έμβλημα του στούντιο Ντίσνεϋ. Εκείνη την περίοδο ο Μίκυ ήταν στις δόξες του, μέσα από τις περιπέτειες που ζούσε στα στριπ των εφημερίδων, που σχεδίαζε ο Φλόυντ Γκότφρεντσον, παρά την μεγάλη οικονομική κρίση που μάστιζε την Αμερική.
Παρά τις αντίξοες αυτές οικονομικές συνθήκες, που απεικονίζονται στην ιστορία με ιδιαίτερα ρεαλιστικό τρόπο, η επιστήμη έκανε άλματα προόδων αυτή την περίοδο. Επιστήμονες όπως ο Καρλ Άντερσον, σχεδόν συνονόματος του καθηγητή στην ιστορία, που ανακάλυψε το ποζιτρόνιο, το θετικό αντίθετο του ηλεκτρονίου, συνέβαλλαν καθοριστικά στην ραγδαία εξέλιξη της φυσικής και των άλλων επιστημών.
Ο σταθμός του τραίνου έχει επίσης σχεδιαστεί όπως ο τομέας Μ-42 του αντίστοιχου της Νέας Υόρκης, από τον Κορράντο Μασταντουόνο γεγονός που προσθέτει μια νότα αληθοφάνειας στην ιστορία. Ακόμα και το κανόνι ωμεγατρονίων είναι εμπνευσμένο από την ιστορία Blaggard Castle, του Φλόυντ Γκότφρεντσον, που δημοσιεύονταν με την μορφή στριπ στις εφημερίδες, στα τέλη του 1932, και μέσα από τις οποίες αναδείχθηκε, με το κοντό παντελονάκι, ο ηρωικός χαρακτήρας του Μίκυ.